बिशेष
पेत्रा भितोभाः एक छुरा आक्रमण जुन कसैले सोचेको थिएन, एक पुनरागमन कसैलाई सम्भव लागेकै थिएन
“उनि रोइरहेकी थिइन र मलाई नराम्रोसँग काटेको छ भन्दै थिइन् । कसैले उनिमाथि आक्रमण गरेको थियो । उनि रगताम्य थिइन र अब के गरौ भनेर सोधिरहेकी थिइन् ।”
मिरोस्लाभ सेर्नोसेक २०१६ डिसेम्बर २० को दिन उनलाई आएको एउटा फोन कलको बारेमा सम्झिरहेका थिए । टेलिफोनको अर्को तर्फ थिइन् पूर्व बिश्व नम्बर एक टेनिस खेलाडी र दुई पटककी विम्बल्डन च्याम्पियन पेत्रा भितोभा ।
ग्यास बोइलर बनाउने मान्छे भन्दै उनको घरभित्र छिरेको एक ब्यक्तिले भितोभाको घाटीमा पछाडीबाट चक्कु तेस्र्याएको थियो । मुठभेडको क्रममा उनको देब्रे हातको बुढी औला र चोरी औलाको नशा र टेनिस खेल्ने हात काटिन पुग्यो । अरु औलाहरु प्नि नराम्ररी काटिएका थिए । चोरी औला अलिकतिले मात्र चुट्टिन बाकी थियो ।
भितोभा आफू बाच्न सफल भएकोमा एकदमै भाग्यमानी ठान्छिन् । डक्टरहरुले उनलाई फेरि टेनिस खेल्ने सम्भावना १० प्रतिशतभन्दा पनि कम दिएका थिए ।
तर उनले सबै बाधा अड्चनलाई छिछोलिन् र पाँच महिनापछि नै कोर्टमा उत्रिन् । त्यसपछि उनले ८ पटक प्रतियोगिताहरु जितेकी छिन् भने २०१९ जनवरीमा अष्ट्रेलियन ओपनको फाइनलमा समेत प्रवेश गरिन् । मलाई थाहा थियो म कोर्टमा एउटा योद्धा हु भनेर, तर
कोर्टबाहिर म अझै ठूलो योद्धा भएको रहेछु भन्ने चाहि थाहा थिएन, उनि भन्छिन् । ३३ बर्षिय रादिम जोन्द्रा भितोभामाथि गरेको आक्रमणको आरोपमा ८ बर्षको लागि जेल चलान भइसकेका छन् । तर उनले आफ्नो कुनै संलग्नता नरहेको भन्दै अर्को सुनुवाइका लागि अपिल गरेका छन् ।
यो कथामा समेटिएको छ चेक रिपब्लिकको फुल्नेक, जहाँ भितोभालाई साइकलमा पछाडी टेनिस ¥याकेट भिरेर गइरहेको सानी बच्चीको रुपमा देखिन्थ्यो, देखि उनीमाथि आक्रमण भएको प्रोस्तेजोभसम्म बिभिन्न ठाँउका मानिसहरु जसले भितोभाको करिअर बनाउनुका साथै उनलाई महिला टेनिसको सबैभन्दा सालिन मान्छे बनाउन मद्दत गरेका थिए ।
चेक रिपब्लिकको दोश्रो ठूलो शहर ब्रनोबाट मात्र ३५ माइल पर रहेको सानो शहर प्रोस्तेजोभ अन्य सामान्य दिन सरह नै छ । ३२ डिग्रि सेल्सियसका कारण केही आलस्य भएपनि कोही हतारमा छैनन् । आइसक्रिमको ठेला अगाडि मान्छेहरुको लाम लागेको छ, कोही बियरको आनन्द उठाइरहेका छन् र ट्राफिक सकृय रहेको छ ।
यो समय शान्त र सुरक्षित देखिन्छ । यसले नै भन्छ भितोभा गार्डहरुले भरिएको भिआईपि कम्प्लेक्समा नभएर किन एक सामान्य फ्ल्याटमा बसिरहेकी छन् भनेर । भुइ तल्लामा बस्दै आइरहेकी भितोभा बसेको घरको ढोका खुल्लै छ र सुरक्षाको प्रत्याभुति दिने एक मात्र माध्यम एक भिडियो इन्टरकम सिस्टम मार रहेको छ ।
घरलाई घेरेको पर्खालमा स्प्रे पेन्टले साइकोप्याथ लेखिएको छ र अगाडिको ढोकाबाट केही अघिल्तिर एउटा टेनिस बल देखिन्छ । अर्को छेउमा रहेको खरानी रँगको भवनमा सिरक डसनाको पसल, पब, बिउटी पार्लर रहेका छन् भने अन्य छिमेक कम्युनिस्ट समयका फ्ल्याट र रँगीबिरँगी स–सना घरहरु रहेका छन् ।
“यो धनी मान्छेहरु बस्ने ठाँउ होइन, यहँ भितोभाजस्तो मान्छे बस्छिन् भनेर तपाइले सोच्न पनि सक्नुहुन्न,” भितोभाको कोर्ट केसको रिपोर्टिङ्ग गरेका प्रोस्तेजोभका एक टेलिभिजन प्रस्तोता मिकाल कागाला भन्छन् । “यो औसत भवनहरु रहेका सामान्य ठाँउ हो । मलाई प्रोस्तेजोभ निकै सुरक्षित शहर लाग्ने गथ्र्यो । यस्तो शान्त र सानो शहरमा यस्तो घट्ना हुनु अचम्म नै थियो । कसैले पनि सोचेकै थिएन ।”
सिँगो चेक रिपब्लिकमै यस्तो घट्ना घट्न सक्छ भनेर कसैले पत्याउदैन । २०१६ मा सार्वजनिक गरिएको चेक अपराध तथ्यांक अनुसार त्यहाँ ५ हजार ५० हिंसात्मक अपराधका मुद्दाहरु अगाडी आएका छन् जसमध्ये पबमा भएका झगडा र गम्भिर आक्रमण रहेका छन् । अन्य १६३० घट्नाहरु लुटपाटका छन् ।
तुलनात्मक रुपमा इङ्गल्याण्ड र वेल्समा यहि समय सिमामा १० लाख भन्दा बढी हिँसात्मक अपराधहरु भएका छन् । “शायद उनी गलत समयमा गलत ठाँउमा थिइन्,” प्रोस्तेजोभ टेनिस क्लबका म्यानेजर र भितोभाको निकै नजिक रहेका सेर्नोसेकले भने । उनले नै भितोभाको शुरुवाती करिअरका दौरान लगानी गरिदिएका थिए ।
शायद उनी त्यहाँ हुनै नपर्ने थियो । अन्तिम समयमा भएको योजना परिवर्तनपछि भितोभा सेर्नोसेकसँग ब्रनो नगएर त्यो घरमा पुगेकी थिइन् । उनी निस्कन लागेकै समयमा ढोकाको घण्टी बज्यो र त्यो ब्यक्तीले ग्यास बोइलर हेर्न आएको बताए । भितोभाले अदालतलाई आफूले डोपिङ्ग टेस्ट अपेक्षा गरिहेकोले उनलाई भित्र प्रवेश गर्न दिएको बताएकी थिइन् ।
“उनले मलाई तोतो पानिको धारा खोल्न भने र त्यही बेला मेरो घाँटीमा छुरा थियो । मैले छुरालाई दुबै हातले समाते,” ब्रनोको अदालतलाई उनले भनेकी थिइन् । “मैले छुरालाई बायाँ हातले समातेर ताने र जमिनमा लडे । त्यसपछि जहातही रगत थियो ।” त्यसपछि उनले आफ्नो कारमा ब्रनो फर्किरहेका सेर्नोसेकलाई फोन गरिन् । “यो स्तब्ध तुल्याउने घट्ना थियो । जब मेरो मोबाइलको घण्ढी बज्यो मैले सोचे उनको कारमा केही समस्या आयो होला । मैले एम्बुलेन्स र प्रहरीलाई फोन गरे,” ७१ बर्षिय सेर्नोसेकले भने ।
सेर्नोसेकले त्यसपछि चेकका कहलिएका फिजियोथरापि प्रोफेसर पाभेल कोलारलाई फोन गरे जसले हातका सर्जन राडेक केब्रलीलाई सम्पर्क गर्न सल्लहा दिए । त्यहाँबाट भितोभालाई सेर्नोसेकले १ सय ४५ माइल पर रहेको केब्रलीकोमा शल्यक्रियाका लागि लिएर गएका थिए । “रगत धेरै बगेकोले उनी कमजोर भएको थिइन् । तर उनी निकै बहादुर रहेकोले हस्पिटल नपुगुञ्जेल सम्म त्यो कति खतरनाक थियो भने कसैले पत्तो नै पाउन सकेको थिएन । हामीलाई त उनको टेनिस करिअर समाप्त भयो जस्तो लागेको थियो । मसँग आएको भए त्यो घट्ना नै घट्ने थिएन,” सेर्नोसेक थप्छन् ।
भितोभाको चार घण्टा अपरेशन चल्यो । डाक्टरहरुले उनको करिअर समाप्त हुने र केही औलाहरु प्नि गुमाउनु पर्ने बताउदै आएका थिए । “तस्विरमा हेर्दा जब औला झुण्डिरहेको देख्यौं, अब यो केटी कहिले पनि खेलमा फर्किन नै सक्दैन भन्ने भयो । उनी मानसिक रुपमा बलियो थिइन् र प्रतिभावान भएकोले नै यो सबै सम्भव भएको थियो । अरु मानिसले उनको स्थितिमा शायद आफ्ना हातले कलम पनि समात्न सक्दैनन् । तर उनीलाई टेनिको ¥याकेट समाउनु थियो,” सेर्नोसेक भन्छन् ।
आक्रमण भएको तीन दिन पछि नै हातमा ब्याण्डेज लगाएर एउटा पत्रकार सम्मलेन गर्दै भितोभाले आफू फर्कनको लागि सब थोक गर्नको लागि तयार भएको बताइन् । उनलाई कम्तिमा पनि ६ महिना आराम गर्नको लागि सुझाव दिइए पनि पाँच महिनापछि उनी फ्रेञ्च ओपन खेल्न पुगिन् । उनको खाना खाने समय पनि आफू ठीक हुनका लागि नै जान्थ्यो ।
“डिनर गरिरहेको समयमा पनि उनको टिमबाट कसैले उनको हात समातेर मसाज गरिरहेको हुन्थ्यो । पहिलो ६ महिना, एक बर्ष, उनी डिनरमा एक चम्चा पास्ता खादै हात मसाज गर्न लगाउथिन्,” सेर्नोसेक भन्छन् । उनको बायाँ हात अझै पनि पूर्ण रुपमा चल्न सकेको छैन र चोरी औला र बुढी औलाको टुप्पोले केही महसुस गर्न सक्दैन । तर उनको जित्ने दृढता भने जस्तोको तस्तै छ । भितोभा सधै दृढ रहदै आएकी छिन्, शुरुवात देखि नै ।
फुल्नेकमा मारि भालोभा कम्युनिस्ट समयमा पानेलकी नामले चिनिने केही सामान्य कंिक्रट फ्ल्याटहरु तर्फ इँगित गर्छिन् । यही शहरमा नै भितोभा आफ्नो साइकलमा चढेर टेनिस कोर्ट जाने गर्थिन् । एक किलोमिटरको दुरिमा रहेको उक्त ट्रेनिङ्ग सेन्टरमा भितोभा १५ बर्षको उमेरसम्ममा दुईवटा टेनिस कोर्टमात्र हुने गथ्र्यो । “अन्य खेलहरु खेल्नका लागि फुल्नेकमा सम्भव थिएन । यसका लागि लामै दुरि तय गर्न पथ्र्यो । हामीले उनलाई कुनै न कुनै खेलमा लगाउनु प¥यो भनेर नै टेनिस सिकाउन पठाउने गथ्र्यौ,” उनको बुवा जिरि भन्छन् ।
“उनीले कहिल्यै म जान्न भनिनन् र यस बिषयमा कुनै कुरा नै उठेन । उनी निकै आज्ञाकारी थिइन् । उनीलाई लिएर हाम्रो कुनै ठूलो लक्ष्य थिएन र कहिल्यै साचेनै उनी यति प्रख्यात हुन सक्छिन् भनेर । उनको लडाकु स्वभावले नै उनलाई यहाँ सम्म पु¥याएको हो,” जिरी थप्छन् ।
आफ्नो छोरीले प्राप्त गरेको बिशाल सफलताका बावजुद भितोभाका परिवार अझै पनि त्यही फुल्नेककै फ्ल्याटमा बस्ने गर्छन् । उनका छर–छिमेकहरुले भितोभाका परिवारलाई त्यसरी नै भलाद्मी रुपमा लिन्छन् जसरी महिला टेनिस टुरमा भितोभालाई हेरिने गर्छ । भितोभालाई सबैभन्दा बढी सम्झिने क्षण भनेकै उनी घरबाट क्ले कोर्ट जादाको हो ।
“उनि शहरको बाटो हुँदै आफ्ना बुवासँग बाइकमा झोला पछाडी ६ वटा ¥याकेट बोकेर टेनिस सिक्न जान गरेको मलाई अझै याद छ । उनीमा पहिले देखि नै च्याम्पियन बन्ने गुण थियो,” स्थानीय ग्याब्रिएला क्लाबाकोभा सम्झिन्छिन् । भालोभालाई थाहा थियो त्यो गुण कहाँबाट आयो भनेर । “म उनको बुवासँग मिक्सड डबल्स खेल्ने गर्थे र हामी धेरै जसो हार्दै हार्दैन थियौ । उनलाई हार स्विकार्य नै थिएन,” भालोभा भन्छिन् ।
भालोभा पुरै फुल्नेक भितोभामाथि भएको आक्रमणले स्थब्ध रहेको बताँउछिन् । त्यहाँका पबहरुमा यहीँ बिषयमा बढी छलफल चलेको थियो । तर उनले गरेको पुनरागमनले कसैलाई अचम्म पारेन किनभने उनीहरु भितोभालाई चेक सिँह – देशको आर्मीको कोटमा हुने गरेको चिन्ह – को रुपमा लिने गर्थे ।
भितोभा फुल्नेककी हिरो हुन् जहाँ बच्चाहरु उनले खेल्ने गरेको कोर्टको एक मुठ्ठी माटो हातमा लिन्छन्, मात्र यहाँ केही थियो जसमा पेत्रा खेल्ने गर्थिन भन्नको लागि । उनी फुल्नेक शहरको दुई मध्येको एक ठूलो नाम हुन् । १७ औं शताब्दीका दार्शनिक अर्का हुन । उनको अनुहार चेकको दुई सय क्रोन नोटमा राखिएको छ ।
जब भितोभा कुनै ग्राण्ड स्लामको फाइनल खेल्छिन फुल्नेकका स्थानीय उनलाई ठूलो स्क्रिनमा हेर्ने गर्छन । कहि खुशीको आशु छल्किन्छ त कतै राम्रो चेक बियर ।
फुटबलका लागि पागल ब्राजिलमा फुटबल जर्सी नपाइने ठाँउ नै हुँदैन । ब्राजिलका सर्वकालीन महान रोनाल्डोको ९, पेलेको १० र रोमारियोको ११ सबैभन्दा बढी देखिने गरेका जर्सी नम्बर हुन् ।
तर एक नम्बरको चर्चा नै हुँदैन – २४ । यो नम्बर ब्राजिलमा ब्याप्त समाद्वेशिक वर्जन (होमोफोबिक टाबु) केन्द्रित छ । एक शताब्दी भन्दा पुरानो ब्राजिलियन इतिहासबाट उत्पत्ति भएको यो नम्बरको कथा हाल बिस्तारै परिवर्तित भइरहेपनि अझै समलैंगिक सम्बन्ध बिरोधी बर्तमान समाजसँग जुध्ने गर्छ ।
२४ वर्जनको यो कथा १८९२ मा शुरु भएको थियो जब ब्राजिलको पहिलो चिँडिया घरका संस्थापक बारोन जाओ बाटिस्टा भियाना ड्रमन्डले आफ्नो आर्थिक संकट टार्न ‘ओ जोगो डो बिचो’ लोटरी नाम दिएर रचनात्मक रुपमा कार्ड गेमको शुरुवात गरे ।
रियो दे जानेरो चिँडिया घर हेर्न आउनेहरुलाई जनावरको आकृति दिइन्थ्यो र हरेक दिन बारोनका स्टाफले २५ मध्ये एक जनावर छान्दै नगद पुरस्कार दिन्थे । स्टाफले छानेको जनावर भएका सबैले पुरस्कार पाउथे ।
यो खेल निकै प्रख्यात बन्न पुग्यो । व्यवसायीहरुले जनावरको चित्र राखिएको बिँगो कार्ड बनाउदै बम्पर पुरस्कार सहित बेच्न थाले । तीन बर्षमै जुवाको बिकराल रुप लिन थालेपछि यो खेलमा सरकारले प्रतिबन्ध लगायो । तर भित्री रुपमै भने यो खेल संस्थागत हुन थालिसकेको थियो ।
अहिले पनि यो खेललाई ब्राजिलको सबैभन्दा ठूला ब्यावसाय बनेका राजनीति, कार्निभल, सँगित र फुटबलसँग सम्बन्ध राख्ने माफिायाले चलाइरहेको छ ।
यो कार्ड गेमको २४ औं आकृतिमा हरिण देखिन्छ । पोर्चुगिजमा हरिणलाई ‘भियाडु’ भनिन्छ र यो शब्द त्यहाँ एक समाद्वेशिक गाली दिनलाई प्रयोग गरिन्छ । कारण, हरिण स्त्रीवाची शब्द हो र स्त्री कहिले काही समलैंगिक सम्बन्ध स्थापनामा पनि लाग्छन् ।
कुनै समयको पोर्चुगिज उपनिवेश ब्राजिलमा यही कारणले नै पुरुष फुटबलरहरु २४ नम्बरको जर्सीसँग टाढा रहने गर्छन् ।
“यो कुरा निकै हास्यास्पद छ किनभने २४ अरु कुनै नम्बर सरह नै त हो । तर यहाँ यो नम्बर वर्जित छ,” साओ पाउलोमा तेश्रो लिँगी फुटसल टिम स्पोर्ट क्लब टि मोस्किटेरोसका खेलाडी तथा एलजिबिटीआई अभियन्ता बर्नार्डो गोन्जालेज भन्छन् ।
गोन्जालेजका अनुसार केही ब्राजिलियन पुरुषहरु फिल्म हलमा टिकट लिँदा अथवा अपार्टपेन्ट लिँदा पनि २४ नम्बर छान्दनैन् । २४ बर्ष पुग्दा पनि उनीहरु आफू २३ प्लस १ भएको भन्ने गर्छन् ।
“अरुले आफ्नो पुरुषत्वमाथि प्रश्न नगरोस भनेरै फुटबलरहरु अर्को नम्बर लिने गर्छन्,” उनले भने ।
अह यहाँ होइन
ब्राजिलियन शिर्ष श्रेणीका २० टिमहरु मध्ये मात्र चारले २४ नम्बरको प्रयोग गरिरहेका छन् । ती मध्ये तीन युवा खेलाडीहरु आफ्नो करिअरकै पहिलो व्यवसायिक सम्झौतामा छन् ।
“मलाई लाग्छ सबै क्लबले यो नम्बर प्रयोगमा ल्याउन महत्वपूर्ण छ । यो एउटा नम्बर मात्र हो जुन समाद्वेशी पूर्वाग्रहको शिकार बनिरहेको छ । तर कोबी ब्रायन्ट (अमेरिकी बास्केटबल लेजेण्ड) जस्ता महान खेलाडीले पनि यो नम्बरको प्रयोग गरेका थिए,” सान्टोसका १९ बर्षिय मिडफिल्डर केभिन माल्थस भन्छन् ।
ब्राजिलियन घरेलु लिगमा यो नम्बरको प्रयोग गर्ने सबैभन्दा ठूलो नाम २०२० मा साओ पाउलो क्लब कोरिन्थियन्स आएका कोलम्बियन मिडफिल्डर भिक्टर कान्टिलो हुन् । यसअघि पूर्व क्लब जुनियरमा उनले प्रयोग गर्दै आएको २४ नम्बर नै कोरिन्थियन्समा लगाउने उनको निर्णयले होहल्ला मच्चिएको थियो ।
“यो २४ यहाँ हुँदैन,” कोरिन्थियन्सका तत्कालीन फुटबल निर्देशक डुलियो मोन्टेरो आल्भेसले भनेका थिए ।
ओल्भेसको यो अभिव्यक्ति बिवादास्पद बन्यो र धेरै खेलाडीहरुले यसको बिरोधमा २४ नम्बर लगाएर एक खेल पनि खेले । यसमा ब्राजिलका स्टार खेलाडी तथा फ्लेमिँगो स्ट्राइकर गाबिगोलले पनि साथ दिएका थिए ।
तर यो खिँचातानी भने ब्राजिलमा समाप्त हुने नाम लिइरहेको छैन ।
एलजिबिटिक्यु अधिकार समुह आर्को–आइरिसले गत महिना साओ पाउलोमा अण्डर–२० प्रतियोगिता खेल्न जाँदा २४ नम्बर नै हटाएको भन्दै फ्लेमिँगोलाई मुद्दा नै हालिदियो । भेदभाव गर्ने आशय साबित गर्न गाह्रो हुने भन्दै यो मुद्दा खारेज गरिएको थियो ।
अर्को एक प्रतियोगितामा अमेरिका मिनेरो विँगर जुरान्डिरले २४ नम्बरको प्रयोग गर्दा निकै गाली भेटेका थिए ।
आन्दोलनको प्रतिक
“कैयौं आलोचना र सामाजिक आन्दोलनका बावजुद यो वर्जनलाई समाप्त पार्न पर्याप्त भएको छैन । ब्राजिलियन फुटबलले पुरषत्वका लागि मात्रै ठाँउ राखेको जस्तो भान हुन्छ,” फ्लुमिनिज फेडेरल युनिभर्सिटीका समाजशास्त्री रोद्रिगो मोन्टेरो भन्छन् ।
धेरै जसो अन्तर्राष्ट्रिय प्रतियोगिताहरुले २३ खेलाडीको टोलीलाई मात्र अनुमति दिने र जर्सी नम्बर त्यही आधारमा प्रयोग गर्नु पर्ने भएका कारण ब्राजिलि राष्ट्रिय टोलीलाई यो बिवादले अहिलेसम्म छुन सकेको छैन ।
तर गत बर्ष कोपा अमेरिका आयोजकले कोरोनाका कारण २८ खेलाडी राख्ने अनुमति दिएको भएपनि ब्राजिलले २४ नम्बर दर्ता नै गरेको थिएन । आर्को–आइरिसले यसलाई समाद्वेशिक भन्दै मुद्दा हालेको थियो । ब्राजिलियन फुटबलको सर्वोच्च निकायले यो निर्णय पूर्ण रुपमा खेलकुद सम्बन्धित रहेको भनेपछि मुद्दा अघि बढेन ।
तुलनात्मक रुपमा ब्राजिलियन महिला फुटबलमा यो नम्बरको प्रयोग नियमित रुपमा हुने गरेको छ भने एलजिबिटिक्यु टोलीहरुमा निकै प्रख्यात पनि छ ।
“यो एउटा आन्दोलनको प्रतिक हो,” आफै पनि २४ नम्बरको जर्सी प्रयोग गर्ने गरेका गोन्जालेजले भने ।
जितेन्द्र मुखियाको कति रात अत्तालिएर बित्यो उनी आफैलाई थाहा छैन ।
रौतहटका २९ बर्षिय दायाँ हाते मिडियम पेस बलर नेपालले पहिलो र हालसम्म एक मात्र ट्वान्टी ट्वान्टी बिश्वकप खेल्दाका नायकहरु मध्येका एक थिए ।
८ बर्ष अगाडी बंगलादेशमा अफगानिस्तानबिरुद्धको बिश्वकप खेलमा जितेन्द्र म्यान अफ द म्याच थिए । महत्वपूर्ण १९ औं ओभर बलिँग गर्दा जितेन्द्रले मात्र ६ रन खर्चदै समिउल्लाह सेनवारीको विकेट लिएका थिए ।
अफगानिस्तानलाई अन्तिम १२ बलमा ३० रनको आवश्यकता हुँदा जितेन्द्रले मात्र ६ रन खर्चेपछि उनको ओभर नै नेपालको ९ रनको जितको आधार बन्यो ।
नेपाली क्रिकेटका लागि अफगानिस्तानमाथि बिश्वकपको जितले छुट्टै अर्थ राख्छ । त्यसैले जितेन्द्रको त्यो १९ औं ओभर अहिले पनि धेरै समर्थकहरुको मानस पटलमा छ ।
चर्चा चार ओभरमा १८ रन खर्चदै तीन विकेट लिने जितेन्द्रको मात्र भएन । प्रशिद्ध वेष्ट इण्डिज कमेन्टेटर इयान बिसपको पनि भयो । जितेन्द्रको त्यो ओभरलाई लिएर बिसपले ट्विट जो गरेका थिए ।
“कसैले जितेन्द्र मुखियालाई सिपिएल (क्यारेबियन प्रिमियर लिग) का लागि अनुबन्ध गर्नुस । योर्करहरुको चार ओभर सुनको मुल्य सरह थियो । मात्र २१ बर्ष, एक्सपोजर पायो भने के हुन्छ कल्पना गर्नुहोला,” जितेन्द्रले प्रभाव पारेपछि बिसपले ट्विट गरिदिए ।
“त्यो क्षण मेरो लागि मात्र होइन, सबै नेपालीको लागि खुशीको दिन थियो । खेलाडीको रुपमा शायद हाम्रो जीवनकै सबैभन्दा खुशीका दिनहरु,” मार्च २०, २०१४ को त्यो साँझ सम्झदा आज पनि जितेन्द्रको रौं ठाँडो हुन्छ ।
अंग्रेजीमा ‘गुज बम्प्स’ भने झै आभाष दिने गरेको त्यो खेल सम्झदा जितेन्द्र बिहिबार त्यही खुशी नजिक पुग्दै थिए । ७ बर्षपछि जितेन्द्र पहिलो पटक राष्ट्रिय टोलीमा फर्किएका छन् । नेपाली क्रिकेटमा कुनै पनि खेलाडीले पुनरागमनका लागि कुरेको यो सबैभन्दा लामो समय होला ।
उनको पर्खाई शुरु भएर अन्त्य हुँदा अहिले नेपाली टोली मात्र नभई नेपाली क्रिकेट नै फरक भइसकेको छ ।
२०१४ बिश्वकपमा हँगकँगबिरुद्ध अन्तिम विकेट लिएपछि जितेन्द्र
प्रशिक्षक पुबुदु दासानायकेले ओमानमा फेब्रुवरीमा हुने आईसिसि ट्वान्टी ट्वान्टी बिश्वकपका लागि छानेको १६ सदस्यीय अन्तिम टोलीमा पुर्व कप्तान ज्ञानेन्द्र मल्ल र शरद भेषावकर मात्रै जितेन्द्र बाहेक बंगलादेशमा बिश्वकप खेल्ने टिमका अन्य दुई सदस्य रहेका छन् ।
त्यो समय आरिफ शेख र करण केसी नेपालको सिनियर टोलीमा आगमन नजिक थिए भने बिहिबार घोषणा भएको टोलीका अन्य सदस्यहरु उमेर समुहको क्रिकेटमै थिए ।
कोही त नेपाली क्रिकेटको दृश्यमै थिएनन् ।
“निरन्तर बाहिरिनु पर्दाको पिँडा कस्तो हुन्छ मैले शब्दमा भन्नै सक्दिन । शायद त्यो मेरो धैर्यताको परिक्षा थियो । सबैभन्दा गाह्रो राति हुन्छ, जब तपाई सुत्नै सक्नुहुन्न अनि मनमा धेरै कुरा खेल्न थाल्छन् । कति पटक त अब मैले राष्ट्रिय टोलीको बारेमा कल्पना नगर्दा पनि हुन्छ भन्ने सोँचले मलाई खाइरह्यो,” जितेन्द्र ती रातहरु सम्झदा अझै पनि कष्ट महसुस गर्छन् ।
“मेरो लागि अब क्रिकेट भनेको नेपाल भित्र मात्रै थियो, सोँचमा पनि । तर मनको कुनै अध्यारो कुनामा आशाको सानो किरण भने अझै बलि नै रहेको थियो । त्यसले मलाई दृढ बनायो । म त बिश्वकप खेलेको बलर पो हो त, हार खानु हुन्न भन्ने भयो । घरेलु मै भएपनि मैले निरन्तर मिहिनेत गरे ।”
एक्कासी बदलिएको समय
बंगलादेशबाट फर्के लगत्तै जितेन्द्रलाई बिश्वकपकै दौरान अलि अलि सताएको ढाँडको समस्या बल्झियो । नेपालमै धेरै ठाँउ घुम्दै उनले उपचार खोजे, गरे पनि, तर खासै फरक महसुस गर्न सकेनन् ।
पुबुदु त्यो समय नेपालकै प्रशिक्षक थिए । उनले जितेन्द्रलाई आफू क्यानडाको प्रशिक्षक रहँदाका भारतीय फिजियोथेरपिस्ट एजाज असाईसँग सम्पर्क स्थापित गराइदिए । जितेन्द्रले एक महिना असाईकै निगरानीमा मुम्बईमा उपचार गरे ।
भारतबाट फर्किएपछि स्कटल्याण्ड र आयरल्याण्डमा भएको २०१५ आईसिसि ट्वान्टी ट्वान्टी बिश्वकप छनोटका लागि नेपाली टोलीमा परे । तर टिममा अर्का तिब्र गतिका बलरको आगमन भइसकेको थियो जो ब्याटिँग पनि गर्न सक्थे – करण केसी ।
करण र सोमपाल दुवै फास्ट बलिँग अलराउण्डर भएका कारण जितेन्द्रको ठाँउ खुम्चिदै गयो । पुर्व कप्तान पारस खड्का आफै पनि तिब्र गतिको बलिँग गर्थे । जितेन्द्र चोटबाट बाहिर निक्ली सकेपनि उनलाई लिएर टिमले ग्याम्ब्लिँग गर्न चाहेन ।
आयरल्याण्ड र स्कटल्याण्डको बिश्वकप छनौटमा जितेन्द्रले जम्मा दुई खेल खेले, त्यो मध्ये एक ‘वास आउट’ थियो । लगत्तै स्कटल्याण्डबिरुद्धको आईसीसी वल्र्ड क्रिकेट लिग च्याम्पियनसिप अन्तर्गतका दुई खेल थिए । तर जितेन्द्र घर फर्काइए । टिममा ब्याटिँग नगर्ने उनी मात्रै थिए ।
करण र सोमपालले आधा दशकभन्दा बढी समय नेपाली क्रिकेटमा राज गर्दा जितेन्द्र टिमको रोजाईमै पर्न छाडे । यसैबीच नेपाल क्रिकेट संघ निलम्बनमा पर्यो र घरेलु क्रिकेट पनि ठप्प भयो ।
क्यानको अनुपस्थितिमा राष्ट्रिय खेलकुद परिषदले गर्ने गरेको र अहिले निरन्तरता दिएको प्रधानमन्त्री कप क्रिकेटमा पनि उनी त्रिभुवन आर्मी क्लबका लागि देखिन छाडे । फेरि पनि सोमपाल र करण नै यसको कारण बने । दुवै आर्मीको प्रमुख हतियार रहे भने ठूलो शट खेल्न सक्ने बिक्रम सोब अर्को रोजाई परे ।
राष्ट्रिय टोलीमा दुई दायाँ हाते बलर रहिसक्दा केही खेलहरुमा नेपाल पुलिस क्लबका बायाँ हाते बलर ललित सिँह भण्डारी टिमको रोजाइमा परे ।
फ्रान्चाइज क्रिकेट जितेन्द्रको लागि पुनरागमन गर्ने एक मात्र माध्यम बन्यो । टोलीमा त्यही फ्रान्चाइज प्रतियोगिता मार्फत सोमपाल र करण बाहेक अर्का एक फास्ट बलरको आगमन भयो । यसपटक अविनाश बोहोराले बाजी मारे ।
अविनाशले युएईबिरुद्धको ट्वान्टी ट्वान्टी श्रृंखलाबाट नेपाली टोलीमा डेब्यु गरे । उनी म्यान अफ द सिरिज नै भए । त्यस यता उनी निरन्तर टोलीमा छन् । जितेन्द्रको लागि अब क्याम्पको ढोका समेत बन्द हुन थाल्यो । अहिले राष्ट्रिय टोलीमा कमल सिँह ऐरि, बिक्रम र गुल्शन झाको पनि आगमन भइसकेको छ ।
“क्याम्पमा पनि पर्न छोडे पछि त मेरो फ्रस्ट्रेसन झनै बढ्न थालेको थियो । मैले निरन्तर क्रिकेट खेल्दै राम्रै गरिरहेको जस्तो लाग्थ्यो तर प्रारम्भिक टोलीमा पनि मेरो नाम आउन छोड्यो । मैले कस्तो महसुस गर्न थालेको थिए त्यो बयान गर्नै सक्दिन,” जितेन्द्रले भने ।
“हामीसँग पहिलो नै ट्वान्टी ट्वान्टी अन्तर्राष्ट्रिय मान्यता थियो । त्यसपछि एकदिवसीय अन्तर्राष्ट्रिय मान्यता पनि पार्यौ । म घरेलु क्रिकेटमै सिमित भइरहेको थिए । यसले मलाई धेरै नै पोल्यो ।”
बल्ल आयो पालो
गत बर्ष सोमपाल र करण अबु धाबी टि–टेन लिगमा सहभागि हुने भएका कारण प्रधानमन्त्री कप एकदिवसीय राष्ट्रियबाट आफ्नो नाम फिर्ता लिए । आर्मीको आक्रमण जितेन्द्र र बिक्रमले सम्हाले ।
सेमिफाइनल र फाइनल गरेर जितेन्द्रले सात विकेट लिए । धारिलो बलिँग गर्दै शुरुवाती तीन विकेट लिएका उनी फाइनलका म्यान अफ द म्याच थिए । घरेलु क्रिकेटमै बल्ल उनको पुनरागमनले सफल अवतरण गर्यो । त्यो प्रतियोगिताले जितेन्द्रलाई मानसिक रुपले बलियो बनायो ।
यस्तै प्रदर्शन उनले एभरेष्ट प्रिमियर लिगमा दोहोर्याए । भर्खरै सम्पन्न प्रधानमन्त्री कपमा लोकेश बमको धमाकालाई एक छेउ राख्ने हो भने उनको प्रदर्शन राम्रै देखिन्छ ।
७ विकेट लिएका जितेन्द्रको लागि एपिएफबिरुद्धको सेमिफाइनल २ दशमलव ३ ओभरमा २० रन खर्चिएर एक विकेट लिदासम्म राम्रै गइरहेको थियो । लोकेशको आगमनपछि खेल र उनको इकोनोमी दुवै परिवर्तन भयो ।
लोकेशले उनलाई दुई पटक लगातार तीन छक्का प्रहार गर्दा जितेन्द्रले चार ओभरमै ५७ रन खाएका थिए । तर यसलाई उनले हरेक कोणले सकारात्मक रुपमा लिए ।
“एकै खेलको प्रदर्शनलाई लिएर नतिजामा पुग्न हुँदैन । यहाँ क्रेडिट लोकेशलाई दिनुपर्छ । त्यो उनको दिन थियो । उनले कुनै गल्ति नै गरेनन् । उनको इनिङ्गसले के पनि प्रष्ट पार्छ भने अहिले नेपालमा बलरहरुलाई घरेलु खेलमै पनि धेरै चुनौति छ । यसले प्रतिस्पर्धालाई अझै तिब्र बनाउछ । हामी अर्कै मानसिकता लिएर ब्याटिँग गर्न थालिसकेको छौं,” उनले भने ।
जितेन्द्र टिममा फर्किएका त छन् तर उनलाई अहिलेको आएको मौकामा खरो उत्रन उत्तिकै चुनौति छ । त्यो चुनौति पुबुदुले अब राख्ने क्लोज क्याम्पबाटै शुरु हुन्छ ।
नेपाली क्रिकेटमा टिममा स्थान बनाएर भित्र बाहिर हुँदै गरेका बाहेक अन्य धेरै तिब्र गतिका बलरहरु आइसकेका छन् । प्रतिस जिसी, रिजन ढकाल, दुर्गेश गुप्ता, मोहम्मद हुसैन, प्रकाश जैसी र अनुज चुनारा घरेलु क्रिकेटमा धेरैले बारम्बार सुन्न थालिसकेको नाम हो ।
यी सबै खेलाडीहरु ब्याटबाट पनि योगदान दिनसक्ने भएका कारण जितेन्द्रलाई गल्ति गर्ने कुनै मौका नै छैन ।
“मलाई थाहा छ चुनौति एकदम धेरै छ । मेरो लागि यस्तो मौका फेरि नआउन पनि सक्छ । मैले यहाँ सम्म आउन पनि सात बर्षदेखि मिहिनेत गर्दै आएको छु । यो मौकालाई म खेर जान दिन्न ।”
एक साताभन्दा कम समय अघि बंगलादेशले आफ्नो टेस्ट इतिहासकै सबैभन्दा ठूलो जित हात पार्यो । अघिल्लो साइकलको वल्र्ड टेस्ट च्याम्पियनसिप बिजेता न्युजिल्याण्डलाई बंगलादेशले उसकै घरमा घुँडा टेकायो ।
बंगलादेशको जित किन पनि उत्कृष्ट रह्यो भने न्युजिल्याण्ड भ्रमणमा बँगाली टिम उसका दुई प्रमुख खेलाडी शकिब अल हसन र तमिम इक्बालको अनुपस्थितिमा खेलिरहेको छ ।
मात्र ११ टेस्ट कान्छा इबादोत हुसैनले दोश्रो इनिङ्गसमा ६ विकेटको सनसनीपूर्ण प्रदर्शन गरेपछि बंगलादेश इतिहासमै पहिलो पटक न्युजिल्याण्डलाई उसकै घरमा क्रिकेटको कुनै पनि संरचनामा हराउन सफल भयो ।
खेलकुदमा कुनै पनि टोलीमा कुनै पनि ऐतिहासिक उपलब्धिले उच्च आत्मबिश्वास भर्ने गर्छ । नयाँ युग प्रवेश गरेको मानिन्छ ।
तर बँगलादेश यसको ठ्याक्कै उल्टो छ ।
न्युजिल्याण्डबिरुद्धको ऐतिहासिक जितको एक साता नबित्दै बंगलादेशले मँगलवार दोश्रो टेस्टमा लज्जास्पद हार व्यहोर्यो । यसको कारक बने न्युजिल्याण्डका कप्तान टम लाथम । केन विलियम्सनको स्थानमा नेतृत्व सम्हालेका लाथमले २ सय ५२ रन जोडेपछि न्युजिल्याण्डले आफ्नो पहिलो इनिङ्गसमा ५ सय २१ रनको बिशाल योगफल खडा गर्यो ।
दोश्रो टेस्टमा कुनै पनि समय न्युजिल्याण्डले बंगलादेशलाई खेलमा फर्कने अवसर नै दिएन
ट्रेन्ट बाउल्टले पाँच विकेट लिएपछि बँगलादेश पहिलो इनिङ्गसमा दोश्रो दिन १ सय २६ रनमै सिमित भयो । फलो अन गराएको न्युजिल्याण्डबिरुद्ध बंगलादेश दोश्रो इनिङ्गसमा २ सय ७८ रनमा रोकियो र तीन दिन भित्रै एक इनिङ्गस र १ सय १७ रनले पराजित भयो ।
माउन्ट माउनगुनाईमा भएको पहिलो टेस्टको पहिलो इनिङ्गसमा न्युजिल्याण्डले बनाएको ३ सय २८ रनको जवाफमा ब्याट्स्म्यानहरुको संयुक्त योगदानमा बंगलादेशले ४ सय २८ रन बनाएको थियो । र इबोदोतको उत्कृष्ट बलिँगमा न्युजिल्याण्ड १ सय ६९ रनमा समेटिए पछि बंगलादेशको जितको आधार खडा भएको थियो ।
क्राइस्टचर्चको ब्याटिँग पिचमै बंगलादेशले पहिलो इनिङ्गसको प्रदर्शनलाई दोहोर्याउन सकेन । एक पटक फेरि ठूलो उपलब्धि लगत्तै बंगलादेश धरातलमा फर्किएको छ ।
धेरैले भन्छन् बंगलादेशले आफ्नो खुशीयालीलाई थाम्नै सक्दैन । उ एउटा फुर्के टिम हो । क्षण भरमै बंगलादेश आफ्नो उत्ताउलोपनले चकनाचुर हुन्छ । र त्यो लगातार हुँदै पनि आएको छ ।
यसको सटिक उदाहरण २०१६ को ट्वान्टी ट्वान्टी बिश्वकपमा भारतबिरुद्धको सुपर १० को खेल हो । १ सय ४७ रनको लक्ष्य पछ्याउन मैदान उत्रेको बंगलादेश जितको संघारमा थियो । सेमिफाइनल हातबाट फुत्सिकेपनि बंगलादेशसँग भारतलाई नकआउट गर्ने अवसर थियो ।
अन्तिम ओभरमा १० रन बचाउन आए हार्दिक पाण्ड्या । बंगलादेशले पहिलो तीन बलमा ९ रन बटुल्यो । मस्फिकुर रहिमले तेश्रो बलमा दोश्रो चौका प्रहार गर्दा खेल जितिसके जसरी खुशीयाली मनाए । त्यसपछि बंगलादेश आफ्नो उत्ताउलोपनको शिकार बन्यो ।
जितका लागि मात्र दुई रन चाहिएको अवस्थामा मुस्फिकुर र टिकेर खेलेका महमदुल्लाहले बाउण्डरीका साथ जित्ने चक्करमा लगातार विकेट फाले । अन्तिम बलमा कप्तान महेन्द्र सिँह धोनीले मुस्तफिजुर रहमानलाई रनआउट गरे । बंगलादेश एक रनले पराजित भयो ।
२०१६ को ट्वान्टी ट्वान्टी बिश्वकपको अन्तिम ओभरमा एक बलमै समर्थकको हाउ–भाउ परिवर्तन भएको थियो
बंगलादेश क्रिकेटको सबैभन्दा ठूलो ट्रेजडी आफ्नै देशमा भएको २०१२ को एसिया कप हो । भारत र श्रीलंकालाई पराजित गर्दै बंगलादेश पहिलो पटक एसिया कपको फाइनल पुगेको थियो ।
भारतबिरुद्धको जित उसको लागि निकै अविस्मरणीय थियो । सचिन तेन्दुल्करले १ सय १४ रन बनाएपछि भारतले २ सय ८९ रनको बिशाल योगफल खडा गरेको थियो । तर शिर्ष ६ मध्ये पाँच जनाले उत्कृष्ट ब्याटिँग गरेपछि बंगलादेशले उक्त योगफल पछ्याउदै भारतबिरुद्ध सर्वाधिक ठूलो रन पछ्याएको किर्तिमान कायम गरेको थियो ।
फाइनलमा बंगलादेशले पाकिस्तानलाई २ सय ३४ रनमै रोक्यो । सकिबले ६८ रन बनाउदै मिडल अर्डर सम्हालेपछि बंगलादेश जित नजिक पुगिसकेको थियो । उसलाई आइजाज चिमाको अन्तिम ओभरमा मात्र ९ रन चाहिएको थियो ।
तर अन्तिम ओभरमा चिमाले एक विकेट लिदै मात्र ६ रन दिएपछि बंगलादेश मात्र दुई रनले ऐतिहासिक उपाधिबाट चुक्यो ।
अर्को झड्का बंगलादेशलाई २०१८ मा श्रीलंकामा भएको निदाहास ट्रफिमा लाग्यो । श्रीलंकालाई पराजित गर्दा फाइनल पुगेपछि खुशी थाम्न नसकेर बंगलादेशी खेलाडीहरुले निकै आक्रमक तवरले ‘नागिन डान्स’ देखाउदा बिपक्षीको अपमान गरेको भन्दै निकै ओलोचन खेप्यो ।
फाइनलमा अन्तिम दुई ओभर पुग्दासम्म बंगलादेश जित्ने अवस्थामा पुगिसकेको थियो । पहिलो पटक दुई ठूलो टिमको उपस्थितिमा त्रिकोणात्मक श्रृंखला जित्न लागिरहेको भन्दै बंगाली समर्थकहरु खुशीयाली मनाउन शुरु गरिसकेका थिए । बंगलादेशी खेलाडीहरु पनि बिश्वस्त नै थिए । त्यसपछि दिनेश कार्तिक नाम गरेको आधीँ आयो ।
न्युजिल्याण्ड भ्रमणमा सकिब नहुँदा पनि बंगलादेश पछि परेको थियो
३४ रन चाहिएको अवस्थामा मैदान आएका कार्तिकले १९ औं ओभरमा रुबेल हुसैनलाई २२ रन ठोकिदिए । बंगलादेश मनोबैज्ञानिक रुपमै पछि पर्यो । अन्तिम ओभरमा १२ रन कुनै गाह्रो कुरै भएन । कार्तिकले नै बिजयी छक्का प्रहार गरे । बंगलादेश स्तब्ध बन्यो ।
अगष्ट, २०१७ मा बंगलादेशले आफ्नो इतिहासमै पहिलो अष्ट्रेलियालाई टेस्ट श्रृंखलामा पराजित गरेको थियो । त्यस क्रममा ड्रेसिँग रुममा खुशीयाली मनाउने क्रममा बंगलादेशी खेलाडीहरुले संयुक्त रुपमा ब्याट ठोकेको भिडियो भाइरल बन्यो ।
बंगलादेशी खेलाडीहरुले खुशीमा मात्तिएर क्रिकेट सामग्रीको इज्जत नगरेको भन्दै खुबै आलोचना भयो ।
यो घटना अघि इंगल्याण्डमा जुन, २०१७ मा भएको च्याम्पियन्स ट्रफि मै बंगलादेश कसरी आफूलाई सम्हाल्नै नसक्ने टोली हो भनेर साबित भइसकेको थियो ।
इंगल्याण्डसँग लिग चरणको पहिलो खेलमा ३ सय ५ रन बनाउदा बनाउदै ८ विकेटले पराजित भएपछि अष्ट्रेलियाबिरुद्धको खेल बर्षाले रद्द हुँदा बँगलादेश न्युजिल्याण्डलाई स्तब्ध पार्दै पहिलो पटक सेमिफाइनल पुगेको थियो ।
सेमिफाइलमा उसको सामना भारतसँग भयो । न्युजिल्याण्डबिरुद्ध २ सय ६८ रन पछ्याउदा सकिब र महमदुल्लाहले शतक प्रहार गर्दै दोहोरो शतकीय साझेदारी गरेपछि बंगलादेशी खेलाडीहरुको भुइमा खुट्टा थिएन । समर्थकहरु पनि अब भारतलाई हराउने भन्दै आक्रमक हुन थालिसकेका थिए ।
बँगलादेशले सेमिफाइनलमा पहिलो ब्याटिँग गर्दै २ सय ६४ रन बनायो । तर खेल ४० ओभरमै हार्न पुग्यो । रोहित शर्माले १ सय २३ र बिराट कोहलीले ९६ रन बनाएपछि बंगलादेश अवाक रह्यो ।
कोहलीको उत्कृष्ट पारीमा पाकिस्तान माथि भारतको सनसनीपूर्ण जित
ट्वान्टी ट्वान्टी विश्वकपमा चिरप्रतिद्वन्द्वी पाकिस्तान र भारत भिड्दै
केन्या माथि नेपालको कीर्तिमानी जित
साफ च्याम्पियनसिपका लागि तीन नयाँ खेलाडी समेट्दै टोली घोषणा
नेपाल टी२० लिग : खेलाडी दर्ता सुरु, चार मापदण्ड तय
खराब ब्याटिङका कारण दोश्रो ट्वान्टी ट्वान्टी खेलमा नेपाल पराजित
नेपालले हरायो केन्यालाई
नेपालका लागि केन्या टुर महत्वपूर्ण
बङ्गलादेशसँगको मैत्रीपूर्ण खेलका लागि ४० जना बोलाइयो
नयाँ प्रशिक्षक प्रभाकर भन्छन् : पहिलो काम लिग टु
बाना कपका लागि सुदुरपश्चिमको जर्सी सार्वजनिक
यस्ता छन् एन्फा कार्यसमिति बैठकका निर्णयहरू
साफ महिला च्याम्पियनसिप : उद्घाटन खेलमा नेपाल भुटानसँग भिड्ने
नवौं राष्ट्रिय खेलमा राष्ट्रिय किर्तिमान तथा स्वर्ण पदक विजेतालाई नगद पुरस्कारको व्यवस्था
आठ पटकको च्याम्पियन जर्मनलाई हराउँदा इंग्ल्यान्डलाई पहिलो युरो कपको उपाधि
नेपालको पोस्टमा भारतको गोलको वर्षा
साफ महिला च्याम्पियनसिप : नेपाललाई सजिलो समूह
लगातार दोस्रो जित निकाल्दा नेपाल फाइनल नजिक
साम्बालाई समेट्दै साफ महिला च्याम्पियनसिपका लागि बन्द प्रशिक्षण सुरु
उर्जन श्रेष्ठ यू १७ टिमको प्रशिक्षक नियुक्त, खेलाडी छनोट प्रक्रिया सुरु
कोहलीको उत्कृष्ट पारीमा पाकिस्तान माथि भारतको सनसनीपूर्ण जित
ट्वान्टी ट्वान्टी विश्वकपमा चिरप्रतिद्वन्द्वी पाकिस्तान र भारत भिड्दै
केन्या माथि नेपालको कीर्तिमानी जित
साफ च्याम्पियनसिपका लागि तीन नयाँ खेलाडी समेट्दै टोली घोषणा
नेपाल टी२० लिग : खेलाडी दर्ता सुरु, चार मापदण्ड तय
खराब ब्याटिङका कारण दोश्रो ट्वान्टी ट्वान्टी खेलमा नेपाल पराजित
नेपालले हरायो केन्यालाई
नेपालका लागि केन्या टुर महत्वपूर्ण
बङ्गलादेशसँगको मैत्रीपूर्ण खेलका लागि ४० जना बोलाइयो
नयाँ प्रशिक्षक प्रभाकर भन्छन् : पहिलो काम लिग टु
बाना कपका लागि सुदुरपश्चिमको जर्सी सार्वजनिक
यस्ता छन् एन्फा कार्यसमिति बैठकका निर्णयहरू
साफ महिला च्याम्पियनसिप : उद्घाटन खेलमा नेपाल भुटानसँग भिड्ने
नवौं राष्ट्रिय खेलमा राष्ट्रिय किर्तिमान तथा स्वर्ण पदक विजेतालाई नगद पुरस्कारको व्यवस्था
आठ पटकको च्याम्पियन जर्मनलाई हराउँदा इंग्ल्यान्डलाई पहिलो युरो कपको उपाधि
नेपालको पोस्टमा भारतको गोलको वर्षा
साफ महिला च्याम्पियनसिप : नेपाललाई सजिलो समूह
लगातार दोस्रो जित निकाल्दा नेपाल फाइनल नजिक
साम्बालाई समेट्दै साफ महिला च्याम्पियनसिपका लागि बन्द प्रशिक्षण सुरु